pokercasinosports
pokercasinosports

Zasady gry w pokera online

W naszym serwisie znajdziesz najpopularniejsze na świecie odmiany pokera, takie jak Texas Hold’em, Omaha i wiele innych.

Jak wygrać?

Zwykle zwycięzcą pokerowego rozdania zostaje posiadacz najlepszego układu przy porównaniu kart na koniec rozdania – po angielsku wykrycie kart nosi nazwę showdown – lub osoba, która postawiła ostatni niesprawdzony zakład (wtedy nie dochodzi do porównania kart).

Nie wiesz, czy kolor jest lepszy od strita? Nie pamiętasz, z czego składa się ful? Najważniejsze informacje na temat hierarchii układów znajdziesz w poniższej tabeli (a na osobnej stronie temat ten rozwinięty jest dokładniej). Najmocniejsze układy znajdują się na samej górze, od lewej do prawej strony. Najsłabsza jest pojedyncza karta.

Poker królewski

Poker królewski
Poker

Poker
Kareta

Kareta
 
Ful

Ful
Kolor

Kolor
Strit

Strit
 
Trójka

Trójka
Dwie pary

Dwie pary
Para

Para
 
Pojedyncza karta

Pojedyncza karta
 

Pierwsze kroki

W pokerze na ogół stosuje się obowiązkowe zakłady w ciemno, np. dużą i małą ciemną (ang. Big BlindSmall Blind) w odmianach Hold’emOmaha. Tworzą one zawiązek puli w danym rozdaniu, co ma stanowić pierwszą zachętę do wygrania go. Działania podejmowane w kolejnych turach licytacji powodują dalsze zwiększanie puli.

Rozdawanie kart i licytacja

Po rozdaniu pierwszych kart gracze zwykle po kolei, zgodnie z ruchem wskazówek zegara, podejmują decyzje co do swojego udziału w akcji.

Gdy nadchodzi jego kolej, gracz ma zazwyczaj do wyboru jedno z poniższych działań:

  • Zaczekanie (ang. check). Jest to rezygnacja z okazji do otwarcia licytacji. Zaczekać można tylko wtedy, gdy w danej rundzie licytacji nie było jeszcze żadnych zakładów. Gdy podejmie się taką decyzję, akcja przechodzi do kolejnej osoby zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Jeśli wszyscy aktywni gracze czekają, pozostają oni dalej w rozdaniu, a turę tę uważa się za zakończoną.
  • Postawienie zakładu (ang. bet). Można to zrobić, jeśli nikt inny jeszcze w danej rundzie nie stawiał. Gdy zakład zostanie postawiony, pozostali gracze, żeby utrzymać się w rozdaniu, muszą go sprawdzić, czyli wpłacić do puli taką samą kwotę.
  • Spasowanie (ang. fold). Oznacza rezygnację z dalszego udziału w rozdaniu i utratę kart. Pas odbiera szansę na kolejne działania i wygranie rozdania.
  • Sprawdzenie (ang. call). Jest możliwe dopiero po cudzym zakładzie. Polega ono na wyrównaniu najwyższego z postawionych dotychczas w danej rundzie licytacji zakładów.
  • Przebicie lub podbicie (ang. raise). Jest możliwe dopiero po cudzym zakładzie. Polega ono na wyrównaniu najwyższego z postawionych dotychczas w danej rundzie licytacji zakładów oraz dołożeniu dodatkowej kwoty. Kolejni gracze, żeby utrzymać się w rozdaniu, muszą sprawdzić lub wykonać ponowne przebicie (ang. re-raise).

Poszczególne odmiany pokera różnią się pod względem rund licytacji. W dwóch najpopularniejszych na świecie odmianach pokera – Texas Hold’em i Omaha – występuje identyczna struktura obstawiania – z czterema turami licytacji, zwanymi: pre-flop, flop, turn i river.

Pierwsza z nich (pre-flop / przed flopem) rozpoczyna się po otrzymaniu przez graczy ich kart własnych, a przed rozdaniem kart wspólnych. Druga ma miejsce po wykryciu trzech pierwszych kart wspólnych (flop), trzecia – po wyłożeniu kolejnej (turn) i ostatnia – po ujawnieniu piątej karty (river).

W każdej turze licytacja trwa do chwili, gdy każdy z graczy wyrówna zakłady lub spasuje (wyjątek stanowi tura, w której wszyscy zaczekali, więc nie było żadnych zakładów). Po zakończeniu licytacji runda zostaje zamknięta i zaczyna się kolejna lub rozdanie dobiega końca.

Oto przykład rozdania Texas Hold’em po wyłożeniu wszystkich kart. Jak widzisz, w celu uzyskania jak najlepszego 5-kartowego układu gracze mogą wykorzystać dowolną konfigurację dwóch kart własnych i pięciu wspólnych. W tym wypadku dwie karty z ręki oraz trzy wspólne dają Ci strita.

Table
  1. Karty własne przeciwnika
  2. Karty wspólne
  3. Twoje karty własne

Porównanie kart

Po wyrównaniu ostatniego zakładu lub przebicia w ostatniej turze licytacji następuje porównanie kart. Wszyscy aktywni gracze muszą pokazać lub „zadeklarować” swój układ, a posiadacz najlepszego z nich wygrywa pulę.

Na ogół gracze wykrywają karty po kolei, a nie jednocześnie. Jedna pula może przypaść w udziale kilku osobom, a jej podział uzależniony jest od rodzaju gry, jej przebiegu oraz hierarchii układów graczy.

Struktura obstawiania

Limity odnoszą się do kwoty zakładów otwierających i przebić. Generalnie w pokerze wyróżnia się następujące ich wersje: No Limit, Pot Limit i Fixed Limit.

  • No Limit. W grach bez górnego limitu w obstawianiu każdy gracz, gdy nadejdzie pora jego ruchu, może postawić lub przebić w każdej turze licytacji za dowolną kwotę. Ogranicza go tylko liczba posiadanych w danej chwili przy stole żetonów (tzw. stack).
  • Pot Limit. W grach z limitem obstawiania w wysokości puli zakład ani przebicie każdego gracza nie może przekroczyć wysokości bieżącej puli.
  • Fixed Limit. W grach o stałej strukturze obstawiania każdy gracz może postawić lub przebić tylko za określoną kwotę. Jest ona z góry ustalona dla każdej tury licytacji.

Dla gier No Limit i Pot Limit w lobby Staruniv w kolumnie „Stawki” wypisane są mała i duża ciemna z danej gry, natomiast dla gier mieszanych w miejscu tym wypisane są kwoty zakładów dla gier Fixed Limit (w rundach Pot Limit i No Limit ciemne na ogół wynoszą połowę ciemnych z gier o stałym limicie).

„Table stakes” i „all-in”

Zapewne kojarzysz z kina lub telewizji sceny, gdy gracz ma do sprawdzenia zakład, który przekracza liczbę żetonów, jaką sam posiada przy stole, więc żeby pozostać w rozdaniu, jest zmuszony postawić swój samochód lub majątek. Może i sprzyja to dramaturgii, ale w prawdziwym życiu nie gra się w pokera w ten sposób!

We wszystkich grach w naszym serwisie obowiązuje reguła „table stakes”, co oznacza, że w danym rozdaniu mogą zostać wykorzystane tylko żetony leżące na stole przy jego rozpoczęciu. Jej uzupełnienie stanowi reguła „all-in”, która mówi, że gracz nie może zostać zmuszony do spasowania, ponieważ ma za mało żetonów na sprawdzenie zakładu.

W takiej sytuacji zakład gracza, który ma za mało żetonów, jest deklarowany jako all-in. Graczowi takiemu przysługuje wówczas tylko taka część puli, do jakiej uprawniał go jego ostatni zakład. Od tego momentu wszystkie dalsze zakłady pozostałych uczestników rozdania gromadzone są osobno, tworząc „pulę boczną”, której gracz o statusie all-in nie może wygrać. Jeśli więcej niż jeden gracz zagra w danym rozdaniu all-in, wyodrębniane są kolejne pule boczne.

Teraz, gdy już znasz zasady gry, co Cię powstrzymuje od działania? Pobierz nasz program i zagraj!